جنگل تپهول مشرف بر این روستا است و از قله بروژ چشمانداز سرسبزی بر این روستا نمایان است.
آب آشامیدنی این روستا از چشمه سرتاویران تامین میشود. تعدادی از اهالی دامدار و عده کمی هم باغدار میباشند.
روستای دشه دارای مردمی با فرهنگ و از لحاظ علمی دارای افراد با سواد است. این روستا از نظر آب در یک منطقه معتدل کوهستانی قرار دارد و به همین دلیل دارای چشمههای خدادادی متعددی است.
نام این روستا را می توان از ریشه آن یعنی دژکه به معنی قلعه، مستفاد نمود. زیرا در این روستا، قلعههایی وجود دارد که شاید مهمترین آنها قلعه پاسکه واقع در شرق روستا باشد که در بالای آن یک فرورفتگی شبیه به حوض با قدمت تاریخی وجوددارد.
قله "به روژ"(کله قندی) در مرتفع ترین نقطه روستا است که بر روستا اشراف دارد می توان آنرا به سه قسمت تقسیم کرد در یک قسمت به روستا و در قسمت دیگر به منطقه کرند و در قسمت دیگر به "ده ره تفی" که یکی از نقاط دیدنی روستاست و در آنجا نیز چشمهای وجود دارد منتهی میشود.
از دیدنیهای دیگر روستا میتوان به منطقه "هیلاو" اشاره کرد که به دلیل وجود چشمه تا چندی پیش بعضی از مردم روستا در فصل بهار و تابستان به آنجا کوچ میکردند و در آنجا بدلیل وجود چراگاه های مناسب برای چرای دامهایشان دو فصل از سال را به سر می بردند.
همچنین آبشار دشه در دل باغهای گردو و انار روستای دشه خودنمایی میکند و آب این آبشار پس از عبور از رودخانه پاوه رود وارد رودخانه بزرگ سیروان میشود.
از جاهای زیبای دیگر روستا می توان به "ته په وه ل" اشاره کرد که در روبه روی محل اسکان اهالی روستا، واقع شده است.
از مکانهای ممتاز این روستا می توان به قهوه خانه سنتی "هانه کوان" اشاره کرد. این مکان حاوی چشمه ایست که شاید در منطقه اورامانات کم نظیر باشد، این مکان هر ساله گردشگرهایی را جذب می کند.
مردم این روستا بیشتر به شغلهای فصلی رجوع می کنند مانند گردوشکنی، سقزچینی و ... مشغول هستند، بعضی از مردم زنبورداری میکنند و بعضی دیگر باغدارند و تعدادی از اهالی به شغلهای دولتی مشغولند و بعضی دیگر مشغول شغل آزادند.
از محصولات باغهای روستا میتوان به گردو، توت و انار اشاره کرد.